medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W artykule przedstawiono sytuację z ostrego dyżuru, na który zgłosiła się 66-letnia kobieta z bólem w klatce piersiowej, zamostkowym. Na jej przykładzie omówiono diagnostykę różnicową zapalenia osierdzia i zawału serca z uniesieniem odcinka ST.
W artykule przedstawiono historię choroby 19-letniej kobiety z rozpoznanym we wczesnym dzieciństwie zespołem długiego QT przebiegającym z głuchotą, czyli z zespołem Jervella i Lange-Nielsena. Wyjaśniono, czym jest dyspersja odstępu QT i jakie ma znaczenie kliniczne.
W artykule podano definicję zespołu długiego QT (LQTS) i kryteria jego rozpoznania oraz opisano trudności z precyzyjnym oszacowaniem odstępu QT. Posłużono się przykładem elektrokardiogramów młodej pacjentki z bradykardią i zawrotami głowy.
W artykule opisano 2 chorych przyjętych do szpitala w stanie wstrząsu kardiogennego, z podobnymi EKG, u których jednak ostateczne rozpoznanie było różne. Zwrócono uwagę na konieczność diagnostyki różnicowej w przypadku obrazu rozlanego niedokrwienia w EKG.
W artykule omówiono rolę EKG i rezonansu magnetycznego w rozpoznawaniu zapalenia mięśnia sercowego.
W artykule na przykładzie kolejnych elektrokardiogramów 74-letniego mężczyzny po przebytej 2 lata wcześniej zakrzepicy żył głębokich, który odstawił leczenie przeciwkrzepliwe, omówiono ewolucję EKG w przebiegu zatorowości płucnej - przemijający blok prawej odnogi pęczka Hisa, pojawienie się głębokich ujemnych załamków T i wydłużenie odstępu QT.
Na przykładzie opisu przypadku omówiono zmiany elektrokardiograficzne typowe dla hipokaliemii i zależność tych zmian od stężenia potasu w surowicy krwi.
Na podstawie opisu przypadku omówiono zmiany elektrokardiograficzne typowe dla hiperkalcemii i diagnostykę różnicową skrócenia odstępu QT w EKG.
Czytając opis przypadku, można dowiedzieć się, na podstawie jakich cech klinicznych i echokardiograficznych rozpoznawać hiperkaliemię, co to jest objaw saksofonu i jakie leczenie zlecić w oczekiwaniu na wynik oznaczenia stężenia potasu.
W artykule omówiono zmiany elektrokardiograficzne, przy których w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić guz chromochłonny.
