Prawidłowe odpowiedzi: 1A. 2E.
O wygranej laureaci zostali poinformowani drogą poczty elektronicznej.
Komentarz do pytania 1
Stosowanie β-adrenolityków wiąże się ze zmniejszeniem śmiertelności i częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych u chorych z dysfunkcją LV lub HF ze zmniejszoną LVEF, ale korzyści u chorych na CAD, bez dysfunkcji skurczowej lewej komory, są mniej pewne; brakuje bowiem potwierdzających je badań kontrolowanych placebo. U chorych z przewlekłym zespołem wieńcowym zaleca się stosowanie β-adrenolityków i/lub blokerów kanału wapniowego w celu kontrolowania częstotliwości rytmu serca i objawów w ramach leczenia pierwszego wyboru. Dawkę β-adrenolityku powinno się dobrać tak, aby uzyskać częstotliwość rytmu serca 55–60 uderzeń/min w spoczynku.
Piśmiennictwo:
1. Knuuti J., Wijns W., Saraste A. i wsp. 2019 ESC Guidelines for the diagnosis and management of chronic coronary syndromes. Eur. Heart J. 2020; 41: 407–477
2. Visseren F.L.J., Mach F., Smulders Y.M. i wsp. ESC National Cardiac Societies; ESC Scientific Document Group. 2021 ESC Guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice. Eur. Heart J. 2021 Sep 7; 42 (34): 3227–3337. DOI: 10.1093/eurheartj/ehab484. PMID: 34458905
Komentarz do pytania 2
β-adrenolityki odgrywają ważną rolę w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą wieńcową. Szczególnie są zalecane u pacjentów z objawami dławicowymi oraz po zawale serca. Docelowe wartości skurczowego ciśnienia tętniczego u pacjentów z przewlekłymi zespołami wieńcowymi w pomiarze gabinetowym wynoszą 130–140 mm Hg dla osób starszych (>65. rż.) i 120–130 mm Hg dla pozostałych chorych.
Piśmiennictwo:
Knuuti J., Wijns W., Saraste A. i wsp. 2019 ESC Guidelines for the diagnosis and management of chronic coronary syndromes. Eur. Heart J. 2020; 41: 407–477
