medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Po wszczepieniu stentu uwalniającego paklitaksel, w porównaniu ze stentem metalowym, zmniejszyło się ryzyko ponownej rewaskularyzacji wieńcowej tej samej zmiany, bez wyraźnego wpływu na inne zdarzenia sercowo-naczyniowe.
U chorych na PChN stosowanie simwastatyny z ezetymibem, w porównaniu z placebo, wiązało się z mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych, bez wpływu na ryzyko zgonu i bez znamiennego zwiększenia ryzyka działań niepożądanych.
Picie alkoholu w małych lub umiarkowanych ilościach wiąże się z mniejszym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Zwiększenie wydalania sodu z moczem wiązało się ze wzrostem ciśnienia tętniczego skurczowego (ale nie rozkurczowego).
U chorych z objawowym zwężeniem tętnicy szyjnej CAS, w porównaniu z endarterektomią, wiąże się z większym ryzykiem zgonu lub udaru mózgu, szczególnie u chorych >=70 lat.
Według autorów badania wobec większego ryzyka niekorzystnych zdarzeń klinicznych u chorych z upośledzoną czynnością nerek wyniki badania sugerują potencjalnie większe korzyści ze stosowania tikagreloru w tej grupie chorych.
U chorych z OZW poddanych leczeniu inwazyjnemu tikagrelor, w porównaniu z klopidogrelem, zmniejszył ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca oraz zakrzepicy w stencie, przy podobnym ryzyku udaru mózgu i poważnego krwawienia, oraz większym ryzyku wystąpienia duszności.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy u chorych z OZW tikagrelor, w porównaniu z klopidogrelem, zmniejsza ryzyko zgonu i zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz czy jest bezpieczny.
CAS, w porównaniu z endarterektomią, wiązała się z większym ryzykiem udaru mózgu, ale z mniejszym ryzykiem zawału serca w okresie okołooperacyjnym.
Według autorów metaanalizy utrzymujące się ryzyko sercowo-naczyniowe u chorych przyjmujących statyny można częściowo tłumaczyć małym stężeniem HDL-C.
