W artykule uporządkowano informacje niezbędne do prawidłowego zrozumienia zaburzeń związanych z preekscytacją u dzieci, podano kryteria rozpoznania zespołu Wolffa, Parkinsona i White’a i zespołu Lowna, Ganonga i Levine’a u dzieci oraz omówiono częstoskurcze występujące w zespołach preekscytacji. Tak jak w poprzednich artykułach tekst wzbogacono licznymi elektrokardiogramami.
Zalecenia amerykańskich towarzystw kardiologicznych z 2009 roku dotyczące interpretacji zapisu EKG słusznie za najtrudniejsze dla kardiologa uznały interpretację zmian załamka T oraz pomiar odstępu QT. Składa się na to wiele czynników. W niniejszym odcinku kursu EKG opisano obowiązujące zasady postępowania oraz przykłady zastosowania w praktyce.
W artykule wyjaśniono jak odróżnić rytm zatokowy od częstoskurczu nadkomorowego, omówiono zasady oceny częstoskurczu na elektrokardiogramie, przedstawiono cechy elektrokardiograficzne tachykardii zatokowej, częstoskurczu przedsionkowo-komorowego w zespole preekscytacji, nawrotnego częstoskurczu z węzła przedsionkowo-komorowego, ogniskowego częstoskurczu przedsionkowego, trzepotania i migotania przedsionków oraz ektopicznego częstoskurczu węzłowego.
W artykule wyjaśniono jak odróżnić patologiczne rytmy pozazatokowe od fizjologicznych, przedstawiono cechy elektrokardiograficzne i przyczyny dysfunkcji węzła zatokowego, nadkomorowych pobudzeń przedwczesnych i zastępczych oraz pomocny w różnicowaniu pobudzeń przedwczesnych algorytm.
W artykule przedstawiono typowe cechy fizjologicznego rytmu zatokowego, w tym jego cykliczną niemiarowość zgodną z czynnością oddechową, jak również cechy pozwalające na rozróżnienie fizjologicznych i patologicznych rytmów pozazatokowych.
W artykule omówiono kryteria rozpoznania przerostu lewej komory i lewego przedsionka oraz przerostu obu komór i obu przedsionków u dzieci i zilustrowano je przykładowymi elektrokardiogramami. Podano prawidłowe wartości(98. centyl) amplitudy załamków R, S i Q u dzieci w różnym wieku.
W artykule przedstawiono elektrokardiograficzne kryteria diagnostyczne przerostu prawego przedsionka i prawej komory, zwracając przy tym uwagę na ograniczoną wartość EKG w rozpoznawaniu tych zaburzeń. W tabelach podano wartości parametrów świadczących o przeroście u dzieci w różnym wieku.
W artykule przedstawiono na przykładach, jak krok po kroku opisywać EKG. Zwrócono uwagę na źródła najczęstszych błędów. Postępowanie zgodnie z zaproponowanym algorytmem znacznie ułatwia systematyczną ocenę wyniku i pozwala uniknąć wielu pomyłek.
W niniejszym odcinku kursu EKG opisano przypadek 3-letniego chłopca po korekcji wrodzonej wady serca – ubytku przegrody przedsionkowo-komorowej, u którego w odległym okresie pooperacyjnym wystąpiły zaburzenia rytmu serca.
Niniejszy artykuł stanowi kolejny odcinek kursu EKG poświęcony zapisom elektrokardiograficznym w obecności dodatkowych szlaków przedsionkowo-komorowych.