W artykule omówiono trudności diagnostyczne i odrębności leczenia wynikające ze współistnienia niewydolności serca i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
U chorych z ACS przebiegającym z uniesieniem odcinka ST (STEMI) postępowaniem z wyboru jest jak najszybsze wykonanie pierwotnej angioplastyki z wszczepieniem stentu/stentów.
Wprowadzenie do praktyki klinicznej zabiegów przezskórnej rewaskularyzacji (percutaneous coronary interventions – PCI) u chorych na chorobę wieńcową (ChW) zmieniło w istotny sposób pole działań terapeutycznych.
Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) rozwija się w wyniku zakażenia wsierdzia, zwykle w obrębie zastawek, ale też przedsionków i komór serca, lub zakażenia śródbłonka dużych naczyń krwionośnych klatki piersiowej, połączeń naczyniowych lub „ciał obcych” w sercu.
Przedstawiony artykuł zawiera podsumowanie najnowszych doniesień dotyczących diagnostyki, celów i leczenia chorych na nadciśnienie tętnicze. Znajdziemy w nim m.in. porównanie skuteczności antagonistów receptora angiotensyny II (ARB) z inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACEI), omówienie etiologii i leczenia nadciśnienia tętniczego opornego, oraz wiele innych zagadnień związanych z nadciśnieniem tętniczym.
Autorka podaje podstawowe wiadomości dotyczące oceny rytmu zatokowego i jego zaburzeń w elektrokardiogramie.
Autor artykułu zwrócił uwagę na dwa najistotniejsze problemy w diagnostyce nadciśnienia tętniczego, a mianowicie na konieczność pomiaru ciśnienia tętniczego, a następnie na interpretację jego wyniku.
Poszukuje się nowych leków hipolipemizujących, które by silnie redukowały stężenie LDL-C w terapii skojarzonej ze statyną u chorych na ciężką uwarunkowaną genetycznie hipercholesterolemię lub w monoterapii w przypadku nietolerancji statyn.
Zaburzenia rytmu serca są powszechne i towarzyszą praktycznie wszystkim chorobom serca. Pogarszają komfort życia chorych, są przyczyną hospitalizacji, chorobowości i zgonu. Najpoważniejsze problemy stwarzają migotanie przedsionków (AF) i złośliwe arytmie komorowe (częstoskurcz komorowy/migotanie komór, VT/VF).
Nowe techniki radioterapii pozwalają na zmniejszenie dawki promieniowania dla serca i związanego z tym ryzyka zgonu z powodów kardiologicznych. Niemniej przy niektórych warunkach anatomicznych dawka dla serca wciąż może być zbyt duża.