Jedną z najstarszych metod zmniejszania ryzyka naczyniowego jest stosowanie kwasu acetylosalicylowego (ASA), pierwszego syntetycznego farmaceutyku (synteza 1897 r.). W wielu badaniach wykazano, że jego przyjmowanie zmniejsza ryzyko wystąpienia ostrych incydentów sercowo-naczyniowych o co najmniej 10%.
Przegląd systematyczny z metaanalizą sieciową 236 RCT opublikowanych w latach 2005–2017.
Po pierwsze: należy oszacować ryzyko i korzyści z wykonania MR, czyli ocenić, na ile jest ono konieczne oraz jaki jego wykonanie lub pominięcie będzie miało wpływ na dalsze decyzje terapeutyczne.
Leczenie chorych ze wskazaniami do doustnej antykoagulacji z powodu migotania przedsionków (AF) lub innych stanów, którzy jednocześnie wymagają zastosowania podwójnej terapii przeciwpłytkowej (DAPT) – z powodu przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) w ostrym zespole wieńcowym (OZW) albo w stabilnej chorobie wieńcowej (ChW) bądź w OZW leczonym zachowawczo – jest trudne i skomplikowane.
Badaniem objęto 135 335 osób w wieku 35–70 lat (wiek śr. 50 lat, kobiety 58%).
Wyniki badania PURE opublikowane w sierpniu 2017 roku w "The Lancet" wydają się burzyć dotychczasowe poglądy dotyczące wpływu spożycia tłuszczów na ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych (ChSN), a także na umieralność całkowitą i sercowo-naczyniową.
Badanie COMPASS ma ogromną szansę zmienić w najbliższych latach oblicze prewencji sercowo-naczyniowej, a jego wyniki mają zasadnicze znaczenie dla walki z ryzykiem rezydualnym.
Przez wiele lat pacjentów z podejrzeniem zawału serca poddawano rutynowej tlenoterapii. Takie postępowanie miało na celu kompensację zmniejszonego dopływu krwi i związanego w erytrocytach tlenu do komórek, a dzięki temu zmniejszenie obszaru uszkodzenia mięśnia sercowego.
W badaniach uczestniczyło łącznie 10 142 chorych, których przydzielono losowo do jednej z dwóch grup otrzymujących odpowiednio kanagliflozynę (100 mg/d lub 300mg/d) lub placebo.